"Mietek i skarb Wejhera" Marta H. Milewska

Autor: Marta H. Milewska
Ilustracje: Marta H. Milewska

Ilość stron: 136
Oprawa: twarda

Format: 145x195

Fragment powieści

Mietek i jego drużyna zawsze są tam, gdzie coś się dzieje. Tym razem na międzynarodowym turnieju w nadmorskiej miejscowości. I właśnie podczas ich pobytu zaczynają się dziać zagadkowe rzeczy – znikają dzieła sztuki, a nawet… ludzie. A do tego jeszcze kręci się wokół nich jakiś podejrzany surfer dziwak.

Mietek i skarb Wejhera to najnowsza część przygód osiedlowej drużyny piłkarskiej. To też książka o tym, że wygrana nie jest najważniejsza, a babcia zawsze zdąży na czas.

"Mietek i skarb Wejhera" to trzecia część cyklu o Mietku, zwykłym chłopaku z osiedla, który marzy o karierze w świecie piłkarskim. Mimo, iż nie czytaliśmy poprzednich tomów postanowiliśmy sięgnąć po jej najnowsza odsłonę skuszone opisem, obiecującym ciekawą przygodę połączoną z wątkiem kryminalnym. 

Moja córka, jak zawsze gdy książka ją zaciekawi, zaczęła i skończyła ją jednego dnia, okraszając słowami - była świetna. Historia drużyny piłkarskiej, która na międzynarodowym turnieju jest świadkiem niecodziennych wydarzeń okazała się strzałem w czytelnicze serce mojej 7-latki. Bohaterowie książki muszą zmierzyć się nie tylko z nieudanym występem na piłkarskiej murawie, ale także ze znikającymi dziełami sztuki. Mamy więc do czynienia z książką, która pokazuje młodym czytelnikom, że nie zawsze można wygrywać. Wplata również bardzo ciekawe przygodowo-kryminalne wątki, które przypadną do gustu każdemu amatorowi ciekawych, pełnych emocji książkowych wydarzeń. W fabułę są także wplecione legendy dotyczące powstania Wejherowa. Odrobina historii podana w przystępny sposób z pewnością nie zanudzi nawet młodego czytelnika.     

Mietek i jego drużyna to nie są superbohaterowie, tylko zwykłe dzieciaki z polskiego osiedla. Nie mają super mocy, kłócą się, bawią, mogą na sobie polegać, a jednak to im przydarza się bardzo ciekawa przygoda, która w pewnym momencie robi się naprawdę niebezpieczna, a przynajmniej taka panuje w książce atmosfera. Autorce należą się gratulacje za umiejętność wciągnięcia czytelnika w świat Mietka i jego przyjaciół oraz uczynienie babci - kluczową postacią zakończenia, dodatkowo, wprowadzającą wątek humorystyczny. Cała powieść jest prowadzona narracją pierwszoosobową - tytułowego Mietka. Język w niej zawarty jest prosty, łatwo przyswajalny i zrozumiały dla dzieci, a to, co zasługuje na dodatkowy punkt dla p. Milewskiej to wprowadzenie do książki dla dzieci głuchoniemej bohaterki, Amelki, która świetnie sobie radzi w gronie słyszących rówieśników.   

To, co nie przypadło do gustu zarówno mi, jak i Oli były urozmaicające powieść ilustracje. Czarno-biała kreska tworząca lekko karykaturalne postaci nie wywołała w nas zachwytu, szczerze mówiąc mogłoby ich w ogóle nie być. Mimo wszystko fabuła tak się mojej córce podobała, że nie może być innego werdyktu, jak:  Polecamy!

Ocena Oli: 9/10

Do zakupienia m.in w księgarni Tania książka