Szeptacz - Alex North

,,Jeśli drzwi nie zamkniesz w porę, szeptać zacznie ktoś wieczorem.

Jeśli na dwór wyjdziesz sam, złego pana spotkasz tam.

Jeśli okno uchylisz choć trochę, pukanie w szybę usłyszysz przed zmrokiem.

Jeśli jesteś sam i miewasz się źle, pan Szeptacz na pewno odwiedzi cię".

Ta rymowanka powtarzana w książce "Szeptacz" jest jedną z cegiełek, które tworzą w książce niepowtarzalny klimat. Do połowy powieści mamy wrażenie obcowania z nienaturalną siłą, wzbudzającą nasz niepokój, a czasem wręcz strach. Przewlekanie fabuły metafizyką, wspominanie o zbrodniarzu, który miał zwyczaj szeptać pod oknami swoich przyszłych ofiar - dzieci, wywołuje w nas silne emocje, z niepokojem na pierwszym miejscu...

Pisarz Tom Kennedy nie potrafi pogodzić się z nagłą śmiercią żony. Tęsknota za nią staje się szczególnie dotkliwa w momentach, gdy nie może znaleźć wspólnego języka ze swoim synem. Obaj mają nadzieję, że zmiana otoczenia pozwoli im uporać się z traumą.

Senne Featherbank wydaje się idealne, by zacząć wszystko od nowa. Ale miejscowość ma swoją mroczną przeszłość. Dwadzieścia lat wcześniej seryjny morderca zamordował tu pięciu kilkuletnich chłopców. Prasa nadała mu przezwisko Szeptacz, ponieważ w nocy miał w zwyczaju szeptać pod oknami swych ofiar.

Kiedy dochodzi do zaginięcia małego chłopca, koszmar sprzed lat powraca. Prowadzący śledztwo detektywi dostrzegają niepokojące podobieństwo do sprawy Szeptacza... 

Bohaterem powieści jest Tom Kennedy, pisarz, próbujący pozbierać się po śmierci żony. Pozostawiony sam z dzieckiem (Jake), postanawia przeprowadzić się do małego miasteczka, do domu, który wybrał jego syn. Nie wie, że dom ten skrywa pewne tajemnice. Ten moment powieści najbardziej mi się podobał. Tajemnicze stukania, dziwne rozmowy syna z 'nikim', niewidzialna przyjaciółka - czytając ma się ciary na całym ciele. Autor potrafi oddać słowem niepokojący klimat powieści. A ponieważ nie wyjaśnia, co się wydarzyło w tym domu, nasz irracjonalny strach jest większy. Alex North do zjawisk paranormalnych dość szybko wprowadza inny element strachu - namacalny - człowieka, mężczyznę, który chce zrobić krzywdę synowi Toma. Dzięki temu poznajemy kolejnych, ważnych bohaterów, m.in. starszego policjanta Pete'a, który wiele lat temu aresztował mordercę określanego mianem: 'Szeptacz', czy tajemniczą kobietę, matkę rówieśnika Jake'a. 

Początkowo autorowi doskonale udaje się żonglować naszymi emocjami, strach i niepokój, towarzyszą nam strona po stronie, niestety później one blakną przykryte dosłownością. Bardzo żałuję, że autor nie potrafił utrzymać tego poziomu niedopowiedzenia dłużej. Nie oznacza to jednak, że książka zrobiła się słaba, nie. Po zjawiskach paranormalnych i wszechogarniającego niepokoju, przyszła kolej na zagadkę kryminalną, czyli jak to możliwe, że dzieci giną, ktoś szepcze, a morderca jest uwięziony od 20 lat za więziennymi kratami. I chociaż strach całkiem minął to zaciekawienie i wciągnięcie w akcję pozostało, zwłaszcza, że autor miał w zanadrzu parę ciekawych bomb, które sukcesywnie nam zrzucał.

Mimo, iż moim zdaniem, za mało było ' Szeptacza w Szeptaczu', uważam ten thriller za bardzo dobry i warty polecenia. Jeżeli lubicie klimat filmów typu "Inni", czy "Szósty zmysł" to ta książka powinna Wam się spodobać. To co mnie najbardziej intrygowało to właśnie świat Jake'a. Ciekawe było też przedstawienie stosunków panujących między ojcem, a synem. Samotnemu Tomowi trudno było porozumieć się z własnym dzieckiem, który wg niego odbiegał od normy, co też trudno było mu zaakceptować. Miłość miłością, ale zrozumienie i pomoc chłopcu była dla jego ojca bardzo trudna. Tutaj też należą się brawa dla autora, który spisał się i dał radę także w tym obyczajowym wątku.

Podsumowanie: Krótko i treściwie: uznaję "Szeptacza" za jeden z ciekawszych thrillerów tego roku. Polecam :)
Ocena: 7/10

Inne książki autora:
"W cieniu zła"