Biedne dziecko - CUKIER

Pierwsza ciąża to czas, gdy wszystko staje na głowie, (podobno przy drugiej wszystko już jest inaczej i na większym luzie;)). W każdym razie dla mnie oznaczało to ogromny przeskok w życiu, stawiało przede mną ogromne wyzwanie, narzucało podjęcia się nowej, obcej, a niezwykle odpowiedzialnej roli - MATKI. Do 'sprawy' podeszłam dość zadaniowo. Bałam się jak cholera, żeby u dzidziusia i z dzidziusiem było wszystko dobrze, żebym nigdy nie mogła sobie zarzucić, że czegoś nie zrobiłam, czy nie dopilnowałam. Odstawiłam kawę, czarną herbatę, od słodyczy samo mnie odrzuciło i oczywiście czytałam;)

Miałam wiele postanowień, a jednym z nich były słodycze, a właściwie ich całkowita nieobecność w pierwszych latach życia mojego dziecka. Udawało się to 3 lata. Moje dziecko nie znało smaku sklepowych słodkich napojów, lizaków, czekoladek, wafelków, chipsów, lodów itp. Oczywiście w rodzinie próbowano coś przemycać, ale moja kontrola niczego nie przepuściła i mimo głosów: biedne dziecko, nie ustawałam, aż zaprzestano w ramach uszczęśliwiania, czy prezentów dawać mojej córce słodycze. Jedynym wyjątkiem było jajko niespodzianka, ALE moje dziecko nie jadło czekolady, a jedynie zabierało sobie zabawkę. Córka nie wiedziała, że to czarne można jeść, a ja nie czułam się w obowiązku by bez jej zainteresowania, uświadamiać ją w tej kwestii. 

Czy to znaczy, że moje dziecko nie znało smaku słodkiego? Oczywiście znało. Lody robiliśmy na bazie koktajli bądź soku owocowego, ciastka powstawały z dodatkiem miodu, do tego dochodzą owoce i sałatki owocowe - wszystko bez dodatku białego cukru. Właściwie wszystko, co można kupić w sklepie, można także zrobić w domu ze zdrowszych produktów. Pamiętajcie! To Wy kreujecie smaki dziecka. Jeżeli od małego jest ono stymulowane słodyczą to nie można się dziwić, że inne produkty nie bardzo mu smakują.

CUKIER W PRODUKTACH DLA DZIECI

Wiele matek dziwiło się, że nie pozwalam pić Kubusia, jeść Danonków, czy częstować się podsuwanymi chrupkami czy wafelkami i wiele się obrażało gdy mówiłam - NIE, dziękujemy. Niepotrzebnie. Ja ich nie oceniałam, każdy robi jak uważa, ja uważałam, że mając wybór, mogę decydować świadomie w trosce o zdrowie mojego dziecka. Nie wszystkim chce się patrzeć na etykiety i analizować skład. Widzą, że produkt jest przeznaczony dla dziecka i to im wystarcza. To błąd. Bo wiele tych niby 'dla dzieci' w ogóle nie powinno znaleźć się w ich brzuszkach.

Skąd nagle w ogóle o tym piszę?
Wszystko przez reklamę soków "Kubuś", w których lektor mówi: bo to nie wszystko jedno, co pije Twoje dziecko. Myślę sobie: minęło tyle lat może się nawrócili i składy są już cud malinka dla dziecka. Patrzę, a tam:

• na pierwszym miejscu woda, na drugim ok 50% wszystkich owoców i na trzecim CUKIER - trzcinowy, ale dalej cukier. Czyli rodzic kupujący Kubusia podaje mu posłodzoną (ok. 8/9 łyżeczek cukru) wodę z sokiem... 

(Patrzmy na skład bo ta firma ma także soki 100% bez zbędnych dodatków)

Danonki mają inna strategię. Promocję, która polegała na rejestracji na pewnej stronie, kupnie Danonków w pewnym dyskoncie i w prezencie otrzymanie saszetki truskawkowego serka Danonki. Akcja, na szczęście, już się skończyła, ale kiedy zobaczyłam, że promuje ją pewna blogerka, bo: mają zbilansowana dietę i takie przekąski im nie szkodzą, postanowiłam odnieść się i do tego produktu.
 
Skład:   

• mleko 79,4 %, cukier, truskawki (6,15 % - puree), skrobia, białka mleka, skrobia modyfikowana, wapń, mleko w proszku odtłuszczone, aromaty naturalne, koncentrat soku z buraka czerwonego, żywe kultury bakterii jogurtowych, witamina D.

Jak Wam się podoba ten skład? Mnie w ogóle. Mleko z cukrem i okruch owocu... Malutka saszetka serka, czy jogurciku to już 2 łyżeczki cukru. Może lepiej poszukać zdrowszych odpowiedników?

Czytajmy etykiety i zwracajmy uwagę na podane ilości cukrów, pamiętajmy przy tym, że w 1 łyżeczce mieści się 5 g cukru. Wiedząc to łatwo obliczyć ile cukru zawiera cały produkt.

DLACZEGO 

Po tym przydługim wstępie chciałam Wam wyjaśnić także dlaczego nie dawałam słodyczy, i co jest takiego złego w tym, że dziecko zje sobie trochę cukru.
*Pamiętajcie, że mówię tu głównie o dzieciach do 3-lat, którzy dzięki nam nabierają dopiero nawyków żywieniowych. 

1. Dziecko od urodzenia spożywa słodkie, a tym samym przyzwyczaja się do niego, co więcej, daje mu ono poczucie bezpieczeństwa, (mleko matki - laktoza), dlatego tak ważne jest rozszerzanie diety dziecka z jak najpóźniejszym dostarczeniem mu innych słodkich produktów. Pamiętajmy, że przyzwyczajone do słodkiego, może nie chcieć próbować innych smaków. Kubki smakowe przyzwyczajone do słodyczy sprawiają, że stają się one mniej wrażliwe i potrzebują coraz mocniejszych bodźców słodkich. 
2. Cukier uzależnia i pobudza. Jeżeli od małego dziecko dostaje produkty z cukrami prostymi to im jest starsze tym więcej ich potrzebuje. A to jak wiadomo prowadzi do próchnicy, otyłości i innych problemów zdrowotnych. Nie ma ochoty na posiłki, które są kwaśne, ostre, jałowe. Często dosalamy lub słodzimy posiłek małego dziecka, żeby mu lepiej smakowało. BŁĄD. To są nasze normy, a dla dziecka lepiej gdy pozna NATURALNY smak danego dania, produktu, warzywa, bo jemu - jeżeli nie dosalamy i nie dosładzamy jedzenia - to naprawdę może smakować. Dajmy mu szansę na poznawanie prawdziwych smaków. 

Znacie takie pana Otto Heinricha Warburga? To badacz, który odkrył, że metabolizm wszystkich guzów złośliwych zależy od glukozy - Rak żywi się cukrem.

Inne skutki spożywania cukru u dzieci:

1.  Drażliwość i rozchwianie emocjonalne
2.  Problemy z koncentracją uwagi
3.  Problemy z odpornością
4.  Cukrzyca typu 2, próchnica, otyłość 

Myślę, że warto - póki możemy i póki mamy na dziecko największy wpływ - dawać mu to, co najlepsze i najzdrowsze. Później już tak łatwo nie ma;) Przedszkole, urodziny, imprezy rodzinne. Wszystko to wiąże się ze słodyczami. Ciężko zapanować i całkowicie od nich dziecko odciąć, ale czy to znaczy, że powinniśmy sami mu je podtykać i podawać?

SOKI OWOCOWE

Na koniec chciałam jeszcze wspomnieć o jednej rzeczy - soki owocowe. Moje dziecko w okresie do 3 lat nie pijało soczków owocowych. Tutaj jednak nie byłam tak restrykcyjna jak przy słodyczach i gdy ktoś jej podarował takowy (od ok. 2r.ż.) pozwalałam wypijać (tylko sok 100% owoców).
Ale:

• Wg Amerykańskiej Akademii Pediatrii DO 1r.ż. SOCZKÓW NIE PODAJEMY. Owoce tylko do rączki, a do picia woda.
• Od 1 - 3 r.ż. można dziecku podać 1/2 szklanki soku
• Od 4 - 6 lat 3/4 szklanki soku
• Od 7 maksymalnie 1 szklanka soku

To, że nie damy dziecku słodyczy, zwłaszcza w pierwszych latach życia, nie będzie oznaczało, że nasze dziecko będzie nieszczęśliwe. Słodycze nie są gwarantem szczęśliwego dzieciństwa;) Ale na 

 pewno będzie zdrowsze!

Na koniec coś o starszych dzieci - link do Piramidy Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej dla dzieci i młodzieży od 4 do 18 lat

https://ncez.pl/upload/piramida-dla-dzieci-i-mlodziezy-opis.pdf