Wstydu za grosz! - Zuzanna Orlińska

W jaki sposób przetrwać wśród tygrysów, gdy się jest zębiełkiem białawym? Czy w świecie replikantów potrzebni są romantyczni wieszcze? I co zrobić, by przekonać ludzi, że młodość nie zależy od metryki urodzenia? Jeśli szukasz odpowiedzi na podobne pytania, przeczytaj "Wstydu za grosz!". Wciśnij czwórkę, jeżeli wolisz otrzymać darmowy jajowar…

Pełna humoru i mądrości powieść Zuzanny Orlińskiej to historia dwóch niezwykłych kobiet, które – każda na swój sposób – próbują walczyć z presją społeczną. Nastoletnia Julianka bardzo się różni od koleżanek z klasy i jest przekonana, że ma więcej z zębiełka niż ze zmysłowej tygrysicy. Z kolei jej przebojowa babcia Delfina to reżyserka, która czuje, że zaczyna być dyskryminowana ze względu na wiek. Z braku lepszych propozycji Delfina postanawia poprowadzić warsztaty teatralne dla koła seniorów w gminnym domu kultury. Gdy zapada decyzja o wystawieniu sztuki, starsza pani nie ma wątpliwości, że muszą to być Dziady… a może po prostu Dziadki?

Wiecie co to jest depilacja brazylijska? 

Julianka nie wiedziała, a jej chęć doedukowania skończyła się wyśmianiem przed całą klasą. Niby nic, a jednak dla nastolatki jakby koniec świata. Na szczęście Julianka ma babcię i to nie byle jaką. Babcia Delfina to kobieta wielu talentów, w tym genialna pogromczyni telesprzedawców.

Jakbym chciała w jednym zdaniu zamknąć swoją opinię to zacytowałabym opis z okładki: 

"Książka zaczyna się jak film Hitchcocka - od trzęsienia ziemi. (...) A potem, jak by to powiedział mistrz suspensu, napięcie rośnie... Rozładowywane skutecznie częstymi wybuchami śmiechu (...).

Zuzanna Orlińska stworzyła historię, w której mieszają się tematy poważne (depresja, pierwsze zauroczenie, problemy z pieniędzmi, problemy rówieśnicze) z komediowymi sytuacjami. Idealna równowaga sprawia, że nie można się przy niej nudzić. 

"Wstydu za grosz!" ma świetnie wykreowanych bohaterów, z których faworytką zarówno moją, jak i córki była oczywiście babcia Delfina. Oprócz tego naprawdę dotyka spraw, które na co dzień są udziałem naszych dzieci. Uczy, żeby nie oceniać po pozorach czy wyglądzie. Z całym przekonaniem stwierdzam, że jest idealna dla nastolatków, którzy mogą przyjrzeć się swoim zachowaniom w trochę krzywym zwierciadle. 

Książka ta została nagrodzona w Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren i muszę przyznać, że jest to całkowicie zrozumiałe.