Przez kilka lat mieszkała w Amsterdamie i tam rozpoczęła pracę nad swoją pierwszą serią kryminalną „Między prawami”. Po powrocie do kraju znalazła dla siebie miejsce w Warszawie, gdzie rozgrywa się akcja jej książek. Pośród aromatu kawy kreuje autentycznych bohaterów, snuje opowieści zapadające w pamięć i poruszające serce. W swoich powieściach pokazuje, że nawet w najciemniejszych momentach życia człowieka można rozpalić iskrę nadziei, wiary oraz miłości. Wyciszenie znajduje podczas górskich wędrówek, a skupienie na warszawskiej strzelnicy. Mama. Żona. Właścicielka psa.
Od premiery minął miesiąc, czy emocje już opadły?
W ogóle! Nadal czytelnicy zaskakują mnie opiniami o książce. Planujemy z wydawnictwem spotkania autorskie. Mam ogromny apetyt na dzielenie się opowiedzianą przeze mnie historią z jak największą liczbą wielbicieli mocnych wrażeń.
Książka zbiera pozytywne opinie i wysokie oceny, spodziewałaś się takiego sukcesu?
Zawsze staram się spodziewać dobrych rzeczy. Rozsądnie jest nie spodziewać się niczego, żeby nie zostać rozczarowanym, ale myślę też, że przyciągamy to, czego oczekujemy. Obiektywnie patrząc, wiedziałam, że jest to dobra książka, jednak nie spodziewałam się, że czytelnicy wyciągną z niej aż tyle smaczków, że tak ją docenią. Jestem za to niezmiernie wdzięczna.
Dlaczego nie zdecydowałaś się na nowego bohatera tylko wróciłaś do Berga?
Bardzo się związałam ze swoim bohaterem. Czułam też pewien niedosyt w sferze tego, co ukształtowało, utemperowało jego niezłomny charakter. Wiedziałam też, że zrobię niespodziankę jego wielbicielom.
Opowiedz o swojej inspiracji, jak doszło do napisania pierwszych zdań w powieści?
Pierwsze zdania opisywały główną scenę książki. Moim początkowym zamysłem było napisanie książki jednoscenicznej, której akcja zajmie jeden dzień i odbędzie się w jednym miejscu. Zamierzałam poprzeplatać ją retrospekcjami z życia bohaterów. To był niezwykle inspirujący pomysł, który niestety szybko zweryfikowała rzeczywistość. Miałam wrażenie, że taka struktura za bardzo szarpała emocjami odbiorcy, za szybko ucinała momenty kulminacyjne. Przebudowałam ją więc na linearną i teraz ma ona więcej sensu oraz lepiej oddziałuje na wrażenia odbiorców.
Czy bohaterowie zostali zainspirowani rzeczywistymi ludźmi?
Są w tej książce elementy zainspirowane rzeczywistością, część z nich to nawet odwzorowanie prawdziwych wydarzeń, jednak bohaterowie są całkowicie fikcyjni.
Dlaczego "Nim padnie pierwszy strzał" to dzieło Katarzyny Żwirełło, a nie jak
wcześniej Very Eikon?
wcześniej Very Eikon?
Mój pseudonim literacki działał czasami na moją niekorzyść. Nie kojarzono go z polską literaturą, co jest zrozumiałe, ale nie chciałam, żeby taki był efekt. Przedyskutowałam sprawę z wydawcą i taką podjęliśmy decyzję.
Towarzyszą Ci jakieś rytuały podczas pisania, czy po prostu siadasz i piszesz?
Raczej to drugie. Jeśli coś siedzi mi w głowie, to zapiszę to bez rytuałów. Przychodzi jednak taki moment, kiedy muszę wstać od klawiatury, by zaparzyć sobie kawę lub herbatę.
Masz już pomysł na kolejną książkę? A może ona już powstała?
Powstały już kolejne cztery, a piąta się pisze. Czekają je jeszcze zmiany redakcyjne. Pierwsza, którą szykuję dla czytelników, będzie rasowym kryminałem. Pobawimy się z zabójcą w kotka i myszkę.
A co Ty, jako czytelniczka lubisz czytać? Masz ulubiony gatunek literacki, ulubionego
autora?
autora?
Jestem czytelnikiem z gatunku mood-reader, czyli sięgam po to, na co aktualnie mam ochotę. Kryminał, thriller, klasyczna powieść, biografia, książka filozoficzna, duchowa… na wszystko przychodzi odpowiedni czas. Do moich ulubionych autorów piszących kryminały zaliczają się Hakan Nesser, GK Chesterton, Agatha Christie.
Istnieje temat, którego wiesz, że nie poruszysz w swojej twórczości?
Nigdy nie wiadomo, o czym przyjdzie mi pisać! Czasami tematy znajdują pisarza, a nie odwrotnie. Nie chodzi mi jednak o to, że będę zmuszona poruszyć jakiś temat, tylko to, że trafię na coś, co niespodziewanie zacznie spędzać mi sen z powiek.
Czego Ci życzyć w związku z życiem zawodowym?
Powiększającego się grona czytelników oraz wytrwałości w branży literackiej. Tych dwóch nigdy nie jest za wiele.
I tego Ci serdecznie życzę!
Bardzo dziękuję za rozmowę.
A Waszej uwadze polecam strony autorki:
Nie słyszałem wcześniej o tej Autorce. Gratuluję Femina Domi udanego wywiadu, i serdecznie pozdrawiam :-)
OdpowiedzUsuńDziękuję pięknie i polecam książki autorki, zwłaszcza najnowszą ;)
UsuńBardzo ciekawa rozmowa.
OdpowiedzUsuńDziękuję Agnieszko :)
UsuńBardzo ciekawy wywiad
OdpowiedzUsuńBardzo się cieszę :)
UsuńNie słyszałam wcześniej o Autorce :) A wywiad ciekawy. Jak znajdę więcej czasu to chętnie przeczytam jej książkę :)
OdpowiedzUsuńPolecam bardzo, myślę, że Ci się spodoba. Pozdrawiam :)
Usuńsuper
OdpowiedzUsuńCieszę się ;)
UsuńDobry wywiad❤
OdpowiedzUsuńGratuluję wspaniałego wywiadu :)
OdpowiedzUsuń