Wrony - Petra Dvorakova

200 stron emocjonalnej burzy.
200 stron mierzenia się z nieoczywistą patologią.
200 stron prób jej zrozumienia

i 200 tego niepowodzeń.

Jak niewiele potrzeba, by przekazać tak wiele. Czeska autorka na trochę ponad 200 stronach zawarła tragiczną, bardzo autentyczną historię dziewczynki, która wychowuje się w z pozoru normalnej rodzinie. Kiedy jednak zagłębimy się w jej historię okaże się, że normalność to w tym przypadku tylko bańka mydlana, która pryska przy bliższym poznaniu. 

Dwunastoletnia Basia, jej starsza siostra Kasia oraz rodzice tworzą na pozór typową i szczęśliwą rodzinę. Jednak pod powłoką tak zwanej normalności skrywają się wzajemne pretensje, problemy i brak zrozumienia. Dojrzewająca Basia odkrywa w sobie talent plastyczny, lecz im bardziej próbuje żyć w zgodzie z własną naturą, tym usilniej rodzina ściąga ją ku przeciętności i życiowej bierności.

Czy tak młoda dziewczyna ma szansę ucieczki z życiowej pułapki? Czy jako społeczeństwo wykształciliśmy odpowiedni system pomocy dzieciom? Czy przepaść między córką a rodzicami jest możliwa do przeskoczenia?

Petra Dvořáková, jedna z najważniejszych czeskich pisarek współczesnych, bezkompromisowo porusza ważne tematy społeczne, ubierając je w świetną fabułę. Ta książka to lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy pragną znaleźć klucz do świata dziecięcych emocji.

Fabuła powieści Petry Dvorakovej to dni z życia zwykłej, normalnej rodziny - z pozoru. Tak naprawdę jesteśmy świadkami bolesnej rzeczywistości, w której małżeństwo żyje obok siebie, a dzieci traktowane są z trudną do zrozumienia niesprawiedliwością. 

W książce ujęta jest perspektywa zarówno dorosłych, jak i dzieci. Możemy porównać sobie te dwa spojrzenia na jedną rzeczywistość. Rzeczywistość, która jest tragiczna i bardzo autentyczna. Matka, która nie chce bić córki, wyręcza się w tym mężem, usprawiedliwiając się. Ojciec, który nie chce krzywdzić córki, często nie zgadzając się z żoną, krzywdzi ją. Kasia, która patrzy na siebie spojrzeniem idealizującej ją matki i w końcu Basia - nastolatka, którą ktoś powinien uratować.

Autorka w swojej powieści pokazuje jak wołanie o pomoc choć słyszalne nie jest wysłuchane. Jak nieprzygotowana jest instytucja szkoły w kwestii pomocy dziecku. Jak za drzwiami normalnej rodziny rozgrywa się dramat na wielu poziomach.

"Wrony" to powieść, która pozostawiła mnie w stanie wielkiej przykrości na krzywdę i niezrozumienie dziecka. Ta książka to bolesny obraz patologii niewidzianej z zewnątrz. Wbrew pozorom skrzywdzeni tu są wszyscy. Jednak dorosłym raczej już się nie pomoże, a dzieciom nie na kto pomóc. Bardzo polecam.

Polecam!
Ocena: 8+/10