"Biel" Małgorzata Oliwia Sobczak

 Pewnego zimowego poranka z okna sopockiej kamienicy skacze studentka prawa. Ślady na jej ciele wskazują, że przed śmiercią młoda kobieta była krępowana i duszona. Na miejsce zdarzenia przybywa prokurator Leopold Bilski, który po sprawie w Kartuzach wrócił do Trójmiasta. Tropy wiodą do środowiska nocnych klubów, które kryją mroczne pragnienia i tajemnice głęboko osadzone w przeszłości.

Trzeci tom mrocznej serii "Kolory zła"

UWAGA możliwe spoilery!

Trochę się naczekaliśmy na zamykającą serię "Kolory zła" książkę "Biel". Czy było warto? Myślę, że większość osób powie TAK. Fani kryminału powinni być usatysfakcjonowani, chociaż do bardzo dobrej "Czerwieni", moim zdaniem, było daleko.

Tym razem, wspólnie z Leopoldem Bilskim zagłębiamy się w świat prostytutek i nocnych klubów, i to w dwóch płaszczyznach czasowych - współcześnie i cofając się do lat '90. Nasz główny bohater próbuje rozwikłać dwie zagadki: pierwszą współczesną, czyli tajemnicę samobójstwa studentki oraz drugą - śmierci ojca, który w czasach PRL prowadził tragicznie zakończone śledztwo w sprawie zabójstwa prostytutki. Sprawy podobne, ale czy na pewno ze sobą powiązane? Dla mnie obie historie były ciekawe, chociaż w pewnym momencie ton powieści nadawała przeszłość, spychając współczesne wydarzenia na margines.

Od razu przyczepię się, że nie było nawiązania do początkowego, uczelnianego, tropu, który podjęli śledczy - brakowało mi zakończenia tego wątku. Nie bardzo przypadło mi także do gustu rozdzielenie prokuratora Bilskiego ze śledczymi, Pająkiem i Kitą. Chłopaki często występowali solo i były to fragmenty, które uważam za słabe. Wyciąganie ich świata prywatnego, który nic nie wnosi i niczego nie dodaje poza kolejnymi fragmentami powieści rozciągającymi ją, były wg mnie niepotrzebne. Spokojnie można było je z książki wyciąć. Trochę naiwnie wyszedł też dla mnie sensacyjno-hollywoodzki finał ostatniej akcji. 

Przechodząc do plusów nie sposób nie docenić stylu pisania autorki. Nie byłam nigdy świadkiem rozmów 'branżowych' przestępców, czy policjantów, ale jeżeli wyglądają tak jak to zostało pokazane w książce to choć dla mnie brzmiały sztucznie, z pewnością uwiarygadniały całą fabułę. Wydarzenia, zarówno te współczesne, jak i retrospekcje były prowadzone logicznie i czytało się je z niesłabnącym zainteresowaniem, mimo, iż spokojnie można było się domyślić rozwiązania sprawy z przeszłości. Tutaj, jak dla mnie nie było żadnego zaskoczenia, bo zabieg taki jest znany z innych kryminałów. Natomiast powiązanie go ze współczesnymi wydarzeniami - świetne, a co najważniejsze nie oderwane od rzeczywistości. Rzeczowo i logicznie wyjaśniane kolejne wątki za co duży plus.

Na koniec słówko o bohaterach. Niestety, nasz prokurator trochę 'skapciał', brakowało mu charyzmy, charakteru, był co najmniej niewyraźny. Asesor Górska stanęła na wysokości zadania, choć przez większą część powieści była jedynie figurantką. Za rolę drugoplanową można jej przyznać fabularnego Oscara.

Tak jak pisałam na wstępie, fani kryminałów mogą się czuć usatysfakcjonowani, chociaż, porównując do poprzednich części, ta była dla mnie najsłabsza, najmniej emocjonująca. Niemniej, zagadka kryminalna dobrze poprowadzona, logicznie i rzeczowo wyjaśniona.

Ocena: 6/10

Tom 1 "Czerwień"

Tom 2 "Czerń"

Czytaliście? Macie w planach? Którą część jest wg Was najlepsza?