(Nie)zdobyta t.2 - Melissa Darwood

Kontynuacja książki "(Nie)zdobyta t.1"

„Potrafiłam sobie wyobrazić niemal wszystko – koszmarną pogodę, wędrówkę w śniegu i mrozie, wycieńczenie fizyczne oraz to, że załamię się psychicznie. Miałam koszmary o sunącej po zboczu lawinie, widziałam siebie odpadającą od ściany, z odmrożonymi palcami i soplami lodu w nosie. Planowana wspinaczka Jansona na szczyt napełniała mnie niepokojem. Truchlałam na myśl o tym, że góry go zabiją. Prawda jest jednak taka, że możesz sobie snuć wyobrażenia o najbliższej przyszłości – gdybać, planować, śnić, zakładać hipotetyczne rozwiązania, a twoje cholerne życie i tak ma własne plany względem ciebie…” – Julka.

Czy Julce i Jeremiemu uda się pokonać własne ograniczenia i zrealizować wyznaczone cele?

Czy zdołają się oprzeć wzajemnemu przyciąganiu, które może zrujnować ich plany?

Zabawne dialogi, rozpalające zmysły sceny, zachwycające plenery górskie…

I emocjonujący finał, którego absolutnie się nie spodziewasz.

Zapewne wielokrotnie spotkaliście się z moimi słowami, że serie to ja niekoniecznie. Rzadko kiedy byłam pozytywnie zaskakiwana faktem, iż drugi tom dorównywał pierwszemu. Bardzo rzadko. I tak też niestety było z tomem drugim "(Nie)zdobytej" Melissy Darwood, ale żebyście zrozumieli dokładnie o co mi chodzi, musicie przeczytać opinie do końca ;)

Dalsza część opinii może zawierać spoilery!

Drugi tom "(Nie)zdobytej to już nie jest lawirowanie dwóch osób, ale ich symbioza. Romans rozkwita, i jednocześnie treningi oraz przygotowania do wyprawy nabierają tempa. Towarzyszymy Julce i Jeremiemu w ich ćwiczeniach i górskich wyprawach, jesteśmy świadkami przekomarzań - teksty i myśli Julki dalej są na wagę złota i dostarczają nam niezłego 'ubawu', podziwiamy spokój i cierpliwość JJ. Dwójka głównych bohaterów nadal jest najmocniejszym punktem powieści. Uśmiech przez dużą część opowieści nie schodzi nam z twarzy. Wpadki i gadulstwo Julki jest wprost rozbrajające, miejscami infantylne, ale tak urocze i autentycznie śmieszne, że nie mogę się w żaden sposób przyczepić do jej fabularnej kreacji. Jeremi to przy niej anioł spokoju i opanowania, (tzn. nie zawsze, jeżeli rozumiecie, o co mi chodzi ;)) Mimo ataków namiętności i pożądania jakie wzbudza w nim Julka bardzo profesjonalnie podchodzi do zadania jakim jest przygotowanie jej i siebie do wyprawy na K2. Autorce należą się brawa za opisy górskich szlaków i spraw związanych ze wspinaniem - bardzo dobrze i ciekawie wplecione zostały w fabułę merytoryczne informacje.

JEDNAK

mimo, iż to jest romans i opisy różnych form seksu - tutaj smaczne - nie dziwią mnie, nie bulwersują, to jednak ich otoczka wywoływała we mnie 'delikatne' formy obrzydzenia. Bardzo duża część akcji odbywała się w górach. Julka i JJ całe dnie spędzali na wspinaczce, pocili się, korzystali z leśnej toalety bez dostępu do łazienki, prysznica itp. i kiedy zaczynał się opis ich intymnego, oralnego zbliżenia, gdy czytałam ich zachwyty i przymiotniki określające, jak im dobrze to moja wyobraźnia wołała: nie! stój! fuj! Dla mnie to było obrzydliwe i autentycznie odrzucające, a nie była to jednorazowa akcja.

W książce był też opisany pewien 'dramat', który swą bezsensownością, naiwnością i reakcją na niego Julki był dla mnie grubo przesadzony i niepotrzebny. Podobała mi się natomiast sama wyprawa na K2. Była taka ... 'ludzka'. Odarła trochę majestat, który kojarzy się z himalaistami i ich wyprawami, tutaj działała zasada 'nic, co ludzkie nie jest mi obce'. Było śmiesznie, ale jak to w książkach bywa od śmiechu do dramatu jednak kartka. Tak i tu się stało. Zakończenie było filmowe, hollywoodzkie, niby dramatyczne, ale dla mnie bardziej nierealno-śmieszne, i mam tu na myśli nie sam pomysł na niego, ale wykonanie. No cóż, tu już postawa finałowa Julki mnie nie przekonała, wyszło dziwnie.

Polecam Wam sięgnięcie do tych książek, jeżeli macie czas i ochotę na parę dni nieskrępowanego śmiechu.
Ocena: 6/10  

Inne książki autorki:

"Mój szef"

"Mój szef. Mój as"

"Gordian"

"(Nie)zdobyta" t.1

"(Nie)zdobyta" t.2

"SurvivaLove starcia"