Podsumowanie marca

Marzec był chyba najtrudniejszym i najdziwniejszym miesiącem jaki dane mi było przeżyć. Nagle cały świat stanął w miejscu, a wszystko, co znane, kochane, ale chyba na co dzień niedoceniane, stało się nieosiągalne. Wyjście do parku, spotkanie z koleżanką na kawie, odwiedzenie dziadków, rodziców, wszystko to, co składało się na codzienne życie musiało zostać wstrzymane. Nadzieja na lepsze jutro jednak nie umarła.

Pięknie ujął to papież Franciszek :

Dzisiaj, przed snem, pomyśl o dniu, w którym możemy znów wyjść na zewnątrz. Jak się znów spotkamy, a możliwość zrobienia zakupów z całą rodziną będzie się wydawać wakacjami. Pomyśl o czasie, kiedy kawa w barze, uściski, widok spacerujących za rękę ludzi, bieganina roześmianych dzieci, powrócą do naszego życia. Pomyśl o tym, że to co dzieje się teraz, będzie tylko wspomnieniem, a nasze normalne, zwyczajne życie będzie jak prezent – nieoczekiwany i piękny. I pokochamy wszystko, co dotąd wydawało się oczywiste. I będziemy wdzięczni za każdą sekundę. Kąpiel w morzu, wschody i zachody słońca, tosty, śmiech. Znowu będziemy się śmiać.
A to wszystko dzięki odwadze i sile każdego z nas.
Do zobaczenia wkrótce!

Muszę przyznać, że w tym trudnym czasie humor poprawiały mi ... memy. Naprawdę, to chyba dzięki nim podeszłam do tego wszystkiego spokojnie. 

 itd.

Chociaż zaskoczyło mnie, że nagle się okazało, iż dla ludzi sprawą życia i śmierci jest posiadanie papieru toaletowego, czy makaronu. Trudny to był czas, ale po nim przyszło opamiętanie i jednak dość szybko zauważyłam przystosowanie społeczeństwa do nowych warunków i coraz to ściślejszych zakazów. I chociaż zamknięcie galerii handlowych nie zrobiło na mnie wrażenia, to jednak zamknięcie bibliotek już tak ;)

Chociaż dużo ludzi twierdzi, że mamy teraz więcej czasu, ja mam jednak odmienne spostrzeżenia. Czasu na czytanie mam mniej. Moja córka nie ma rodzeństwa, a nie wychodząc do przedszkola i nie spotykając się z przyjaciółmi, przez cały dzień jestem jej jedyną towarzyszką. Mi to nie przeszkadza. Nie mam problemów z wymyślaniem zabaw, prac plastycznych, wcielaniem się w zabawach w gadające misie, czy lalki. Pewnie dlatego z takim trudem przychodzi mi słuchanie narzekań matek na ich dzieci, na brak 'świętego spokoju', bo ich dzieci się kłócą, godzą, bawią, biją, znowu kłócą. To jest tak ważne i tak im tego zazdroszczę, że samo pisanie i myślenie o tym, że moja córka ma tylko mnie, mnie smuci. Żaden rodzic choćby nie wiem jak się starał nie zastąpi relacji między rodzeństwem, czy rówieśnikami. Jestem zaskoczona, że tak wielu rodziców całkiem na poważnie pisze, iż przeżywa trudny czas ze swoimi własnymi dziećmi. Naprawdę? W dobie internetu, dostępu do wszelakich inspiracji, książek, zabawek tak trudno nam wytrzymać w domu z najbliższymi?

Obecna sytuacja wiele mi pokazała. Wbrew wszystkiemu, ma ona jednak i pozytywne strony. Nie będę się jednak rozpisywać o swoich spostrzeżeniach, polecam tekst Marty z bloga W sercu książki. Spisała wszystko to, co siedzi w mojej głowie i sercu -> tekst

Mimo wszystkich przeciwności udało mi się przeczytać 5 książek, z czego 4 doczekały się recenzji. Najmilej wspominam "Zbrodnię na blokowisku" Aleksandry Rumin oraz "Bez zobowiązań" Pauliny Wysockiej - Morawiec. Natomiast największe rozczarowanie przyniosła mi książka Ewy Pirce "Tu i teraz", i nie chodzi tyle o samą fabułę, co błędy i niedopatrzenia fabularne. Na recenzję czekają jeszcze "Władca marionetek" oraz "Śmiałe przedsięwzięcie". Zanim jednak o nich napiszę zamieszczę jeszcze wpis o moich pomysłach na spędzanie czasu z dzieckiem. Prace kreatywne, dobre książki, gry - może komuś się przyda i skorzysta.

Instagramowo marzec był bardzo miłym miesiącem - świętowałam w nim 3700 obserwatora, zorganizowałam także kilka konkursów - jeden jeszcze trwa, zapraszam (KONKURS). 

Były też i rozczarowania. Okazało się, że wydawnictwa, które tak miło się do nas zwracają, proponując książki do recenzji w drugą stronę już takie miłe nie są. Mam wrażenie, że Ci ludzie myślą, że robią nam łaskę, a przecież to dzięki nam trafiają do szerszego grona odbiorców, to my robimy im reklamę, zamieszczając opinie na stronach księgarń, portalach, grupach. Robimy im zdjęcia, reklamując na IG, fb, czy blogach. czytamy, dzieląc się spostrzeżeniami a to wszystko za egzemplarz, który w najlepszym wypadku jest już egzemplarzem finalnym. Mocno rozczarowujące podejście, (mowa tu o wydawnictwach: Zysk i S-ka oraz Otwarte).

A jak Wy przeżyliście marzec? Jak się macie? Jak zdrowie? Trzymajcie się Kochani!