"Dopóki nie zajdzie słońce. Część 2" Ewa Pirce

W końcu, w moje ręce trafiła druga część książki "Dopóki nie zajdzie słońce". Mimo, iż ocenę ogólną dałam pierwszej części 6+, czyli książka dobra, to część osób uznało, że mi się nie podobała. Nic bardziej mylnego. Może nam się książka podobać, i jednocześnie możemy zauważać jej słabe strony. Jak mogliście przeczytać w recenzji, bardzo spodobał mi się styl pisania Ewy Pirce. Wciągnięcie w akcję od pierwszej strony i umiejętność utrzymania napięcia i ciekawości w czytelniku, to były jej zalety. Również kreacja bohaterów - bez tzw. ściemniania, przypadła mi do gustu. Nic więc dziwnego, iż byłam bardzo ciekawa jak dalej potoczy się akcja. Obawiałam się jednak, że autorka pójdzie w stronę pisarzy amerykańskich i stworzy samotnego - wszechmocnego bohatera, który się ze wszystkim i wszystkimi rozprawi. Na szczęście nie do końca tak było. Chociaż autorka pisze trochę po hollywoodzku, to jednak zachowuje w tym trochę więcej racjonalności. 

Najcięższa walka, jaką toczymy w życiu, to walka z samym sobą.
Życie znaczy bliznami nie tylko nasze ciała, ale i dusze, a ta Samuela jest wyjątkowo okaleczona. Nosi w sobie wiele ran, również takich, które nie zdążyły się jeszcze zabliźnić. Wydaje się jednak, że w końcu i dla niego los przygotował szczęśliwe zakończenie. Wszystko idzie ku lepszemu, a Sam zaczyna odkrywać, czym jest radość. Jednak w najmniej oczekiwanym momencie życie po raz kolejny udowadnia, jak bardzo potrafi być nieprzewidywalne i okrutne.
Po latach bitew o siebie, swoją rodzinę i przyszłość Samuel staje oko w oko z demonami przeszłości, które postanowiły zetrzeć w proch to, o co tak uparcie walczył.
Czy znajdzie w sobie dostatecznie dużo siły, by stanąć do ostatniego, decydującego starcia?

Uwaga - możliwe spoilery!

Pierwszy tom kończy się dramatycznym momentem porwania córki Samuela i to akurat wtedy gdy jego życie zaczynało się układać. Drugi tom "Dopóki nie zajdzie słońce" to dobry 'film sensacyjny'. Wartka akcja ani na moment nie zwalnia, przynosząc coraz to bardziej zaskakujące rozwiązania. Autorka nie boi się mocnych uderzeń, nie oszczędza nawet dziecka. I to jest DOBRE! Gdy odrzucimy sceptycyzm i fakt, że bohater jest byłym agentem, to wychodzi nam bardzo dobra książka akcji, której składową są także wartości uniwersalne. I jest to przede wszystkim siła przyjaźni. Wątek pokazujący jak Samuela może liczyć na swojego najlepszego i chyba jedynego przyjaciela Alexa, najbardziej mi się podoba. Dwie zupełnie różne osobowości świetnie ze sobą współgrają i są w tym autentyczne. Dużym zaskoczeniem była dla mnie również postać Jessie, w końcu zachowująca się jak dorosła kobieta. Na jej ewolucji bardzo ta historia zyskała.

"Dopóki nie zajdzie słońce. Tom 2" to książka, z którą nie można się nudzić. Akcja goni akcję. Czytając czujemy się jakbyśmy oglądali dobry film. I chociaż mamy tutaj do czynienia z mnogością istotnych wątków: porwanie Lucy, mocno rozbudowany wątek Jessie, sama relacja Samuel - Jessie, i czyta się je naprawdę składnie, to jednak jest tego pewien przesyt. Ewa Pirce postanowiła w tomie drugim dokładniej przyjrzeć się głównej postaci żeńskiej, czyli Jessie. To ona wraz z Samuelem, (na zmianę), jest narratorem w powieści. To co ważne - wyjaśniają się motywy zachowania bohaterki. Można polemizować, czy było to potrzebne w tak rozbudowanej formie, ale z drugiej strony nie pozostały już żadne wątpliwości i tajemnice. 

To, co napiszę może wydać się dziwne, ale to będzie, jak najbardziej, komplement. Ewa Pirce pisze po męsku. Nie bawi się w zawoalowane przekazy. Mamy tutaj jasno postawione sprawy, okraszone szczyptą kobiecej ręki. Emocje są kobiece, ale akcja - męska. 

Na koniec chciałam wspomnieć jeszcze okładkę. Pamiętacie, co pisałam przy okazji pierwszej części? Miałam wrażenie, że wstawiono na okładkę jakiegoś przypadkowego wymuskanego modela, który zupełnie nie pasował do wizerunku zranionego życiem Samuela. No więc przy drugiej już tak nie napiszę. Tutaj mi wszystko gra :)

Podsumowanie: Jeżeli macie ochotę na książkę, przy której nie sposób się nudzić, która bardzo dobrze łączy świat kobiety i mężczyzny, którą czyta się jak najlepszą książkę sensacyjną z romansem w tle (dosłownie - w tle), w której liczą się emocje i próba stawienia czoła życiu i jego przeciwnościom to zdecydowanie powieść dla WAS.
Ocena: 7+/10