"Pan Romantyczny" Leisa Rayven

Po emocjonalnych burzach, które przeżyłam z książką "Okruchy gorzkiej czekolady. Morze ciemności" Elżbiety Sidorowicz musiałam sięgnąć po coś lekkiego, niezobowiązującego, emocjonalnie neutralnego. Stanęło na "Panu Romantycznym" Leisy Rayven, październikowej nowości Wydawnictwa Niezwykłego. Chociaż chłopak/mężczyzna spozierający na mnie z okładki książki nie jest w moim typie, dałam mu szansę...

 Max Riley jest facetem z twoich snów. A przynajmniej będzie nim za odpowiednią cenę. Jego alter ego, Pan Romantyczny, to zabójczo przystojny mężczyzna do towarzystwa, który realizuje romantyczne fantazje – randki, które potrafią zawrócić w głowie. Nowojorska śmietanka nie może się nim nasycić. Nieważne, czy kobiety pragną dominującego milionera, niegrzecznego chłopca o złotym sercu, gorącego kujona, seksownego motocyklisty czy najlepszego przyjaciela – Max odegra każdą rolę, ale własną tożsamość pragnie zachować w sekrecie.
Wówczas na scenę wkracza dziennikarka śledcza Eden Tate. Gdy od rozkochanej klientki docierają do niej słuchy o miejskiej legendzie, jaką jest Pan Romantyczny, Eden postanawia napisać zjadliwy artykuł demaskujący Maksa oraz jego zdolność do wyłudzania pieniędzy od samotnych, bogatych dam. Zdesperowany mężczyzna, by chronić tożsamość zarówno swoją, jak i klientek, proponuje Eden trzy randki. Jeśli kobieta się w nim nie zakocha, pozwoli jej opublikować swoją historię. Natomiast jeżeli podda się urokowi Maksa, będzie musiała zapomnieć o sprawie. Cyniczna dziennikarka nie ma wątpliwości, że oprze się granym przez niego romantycznym postaciom, ale kiedy prawdziwy Max przyznaje, że coś do niej czuje, musi ocenić, czy profesjonalny kłamca mówi prawdę, czy pełen pasji mężczyzna z tajemniczą przeszłością to kolejna z ról, którą odgrywa, żeby ją oszukać i odwieść od napisania artykułu.

... której nie zmarnował. Max Riley okazał się zabójczo przystojnym, szarmanckim dżentelmenem, który spełnia kobiece pragnienia i powoduje, że czuje się ona, jak księżniczka. Oczywiście, nie działa charytatywnie. Za zorganizowanie randki marzeń każe sobie słono płacić, a co ciekawsze, przed spotkaniem wysyła kobiecie listę ważnych informacji, w tym, na co może sobie pozwolić, a czego jej nie wolno. Bo uwaga uwaga. Bohater nie sypia ze swoimi klientkami. Dostaje pieniądze za bycie facetem marzeń i randkę jak ze snu, ale bez seksu. Muszę przyznać, że ten fakt uratował powieść. Gdyby okazał się zwykłym erotykiem po skończeniu odłożyłabym ją na półkę, nucąc: ale to już było..., a tak dostałam całkiem ciekawy romans, który okazał się przyzwoitym zabijaczem czasu.

"Pan Romantyczny" to jeden z tych przypadków, w których bohater jest ciekawszy, sympatyczniejszy i bliższy mi niż bohaterka. Eden Tate to niespełniona dziennikarka, która marudzi na swoją pracę, ale nieszczególnie stara się coś zmienić - oczywiście, dopóki nie trafi na temat Pana Romantycznego. Mieszka z młodszą siostrą, lubi porządek i przygodny seks. Tak właściwie to na kartach powieści zachowuje się jak nimfomanka, która mężczyzn sprowadza jedynie do dostarczycieli orgazmów. Zupełnie nie przekonało mnie wyjaśnienie jej zachowania i cała postać wzbudza pewien niesmak(?) Ale bywała zabawna i to zapisuję jej na duży plus. 

Akcja powieści nie była specjalnie zaskakująca. Zakończenie całej historii również jest do przewidzenia, ale książka była naprawdę przyjemna jeżeli tylko w akcji był Max;) Gdyby nie on chyba nie wytrzymałabym z Eden ani strony dłużej. Facet z powieści doskonale trzymał ją w ryzach, temperował, dzięki czemu ja sama odczuwałam satysfakcję. Cieszę się, że autorka nie zrobiła z niego męskiej prostytutki, ale starała się wpleść w jego zajęcie głębsze motywy. To na pewno stanowi pewne urozmaicenie wśród powstających ciągle romansów. 

W powieści "Pan Romantyczny" mamy energiczną, sunącą wciąż do przodu akcję, w większości, zabawne dialogi między głównymi bohaterami oraz ciągle odkrywane mniejsze i większe tajemnice. Nie ma  miejsca na nudę, co najwyżej na lekkie znużenie, gdy Eden znowu wraca do seksu i swojej seksualnej frustracji. Max Riley jest zupełnie inny, dojrzalszy. Mamy tutaj do czynienia ze swoistą zamianą ról. Mężczyzna jest delikatny, romantyczny, uczy kobietę miłości i czułości. Pokazuje jej, że jest wartościową osobą, która nie musi zaliczać pierwszego lepszego faceta, że zasługuje na coś więcej. W powieści Leisy Rayven mamy do czynienia z narracją pierwszoosobową Eden i jest to narracja bardzo adekwatna do postaci. Niechlujna, z podwórkowym słownictwem, z nadużywaniem słowa epicki - w zasadzie w powieści wszystko było epickie, jakby nagle w słowniku języka polskiego brakło na niego synonimów. 

Jednym zdaniem - jeżeli macie ochotę na umilacz czasu, potrzebujecie resetu od poważnych, brutalnych, trudnych tematów to polecam Wam "Pana Romantycznego".

Rozdział 1 możecie przeczytać -> TUTAJ