"Nieznajoma w domu"

Karen to młoda mężatka, dobrze sytuowana, (głównie dzięki małżeństwu z Tomem), którą poznajemy gdy z nieznanych przyczyn, po brawurowej jeździe, ulega poważnemu wypadkowi. Po wypadku nie pamięta dlaczego i skąd jechała. Nie pamięta niczego z feralnej nocy, podczas której jak się szybko okazuje, doszło do morderstwa młodego mężczyzny z czym szybko zaczyna ją łączyć policja...

Powieść Shari Lapeny zaczyna się jak klasyczny thriller i jest zapowiedzią dobrze spędzonego czasu. Niestety, tylko do czasu. 

Karen i Tom są szczęśliwi. Mają uroczy dom w północnej części stanu Nowy Jork, wciąż są praktycznie nowożeńcami i nie mają dzieci, które zakłócałyby im komfort wspólnego życia. Ale pewnego dnia po powrocie do domu Tom stwierdza, że Karen zniknęła – na podjeździe nie ma jej samochodu i wszystko wskazuje na to, że wyjechała w wielkim pośpiechu. Zostawiła nawet torebkę z dokumentami i telefonem komórkowym…
Nagle ktoś puka do drzwi – to policjanci, którzy chcą zabrać Toma do szpitala, do którego została przyjęta jego żona. Miała wypadek samochodowy – straciła panowanie nad pojazdem, kiedy pędziła z nieprzepisową prędkością przez najpodlejszą dzielnicę w mieście. Z wypadku Karen wyszła ze wstrząśnieniem mózgu i kilkoma zadrapaniami. W zasadzie szybko wydobrzała, jednak nie pamięta, co robiła i gdzie przebywała w momencie, kiedy rozbiła samochód. Gliniarze uważają, że rzekoma utrata pamięci jest z jej strony wygodnym posunięciem i podejrzewają ją, że kłamie.
Karen wraca do domu z Tomem. Pragnie wyzdrowieć i prowadzić dotychczasowe życie. Policja nie daje jej jednak spokoju. Okazuje się, że oboje z Tomem są sobie obcy. Każde z nich ma coś do ukrycia. Każde ma tajemnicę, dla której mogłoby nawet zabić, byleby tylko nie wydostała się na światło dzienne... 

"Nieznajoma w domu" jest powieścią na wskroś przewidywalną, nudną, bez polotu, bez wielkich zaskoczeń, stateczną, taką, której czytanie nie sprawia przyjemności. Sam tytuł zdradza tajemnicę, która chyba dla nikogo czytającego nią nie jest. Właściwie od pierwszych kartek można się domyślić kto jest ową tytułową nieznajomą. 

Mamy więc tajemnicę bez tajemnicy, morderstwo, którego znamy sprawcę, więc jedyne co pozostaje to motyw, ale i on jest rozwikłany dość szybko. Może więc mamy dobrze skonstruowanych bohaterów? No cóż... Jak na thriller psychologiczny to i na tym polu słabo. Karen - młoda, niby niewinna, niby zakochana, niby wyrachowana - taka nijaka. Jej przemyślenia, monologi wewnętrzne mało przekonujące, mało wciągające. Tom - niby podejrzliwy, ale momentami zachowuje się nieracjonalnie, trochę taka ciapa, którą wykorzystują kobiety. Autorka starała się stworzyć bohaterów, którzy na pozór są zwykli, normalni, którym nie przypisalibyśmy złych intencji, aby powoli, krok po kroku ściągać im z twarzy maski. Dobrzy sąsiedzi nie do końca są tacy dobrzy. Kochający siebie nawzajem, ale ukrywający wiele mniejszych i większych grzeszków. Ludzie, którzy w końcu przestają sobie ufać.

Największą tajemnicę stanowi Karen i jej przeszłość, ale - szczerze pisząc - nie jest ona na tyle ciekawa, czy zaskakująca by męczyć całą powieść. Przeczytacie początek, trochę ze środka i końcówkę i wszystko będzie jasne. 

Shari Lapena to autorka książki "Para zza ściany", która bardzo mi się podobała. W "Nieznajomej" nie ma już niestety tego napięcia, oczekiwania, emocji. Powieść jest dobrze napisana, autorka nie gubi wątków, logicznie prowadzi fabułę, wszystko jest spójne, bohaterzy dobrze nakreśleni, ale to wszystko jest takie bez polotu, bez wzbudzenia uczuć. Można przeczytać, ale po co? Dla mnie to książka do szybkiego zapomnienia. Jeżeli jednak rzadko sięgacie po thrillery to ta książka może Wam się naprawdę spodobać :)

Podsumowanie: "Nieznajoma w domu" to thriller, który nie wywoła w Was strachu, nie wzbudzi większych emocji, nie pobudzi szarych komórek do wytężonej pracy. Tajemnice dość szybko przestają nimi być, bohaterzy mimo tajemnic są jałowi, a całą ksiązkę czyta się ziewając. To nie jest porywająca powieść.
Ocena: 4/10