"Lokatorka"

Przeczytałam. To nie było to czego się spodziewałam.

Przeczytałam i mam mieszane uczucia. Z jednej strony trudno się od książki oderwać. Autor prowadzi fabułę wciągając w wydarzenia czytelnika, który chcąc nie chcąc MUSI dowiedzieć się co będzie dalej i jak się ta historia zakończy. Ale z drugiej strony.... to nie jest wybitna historia, to nawet nie jest specjalnie dobra opowieść (jako thriller).

Idealne mieszkanie. Wymarzona lokatorka. Doskonała zbrodnia.
Emma już nie mieszka przy Folgate Street 1, na jej miejsce wprowadza się Jane. Obie lokatorki, obecna i była, są do siebie bardzo podobne: kolor włosów, rysy twarzy, pragnienie rozpoczęcia wszystkiego od nowa. Ultranowoczesne mieszkanie wymaga dostosowania się do surowych reguł narzuconych przez właściciela, ale wydaje się idealne do porządkowania życiowego chaosu. Kobiety łączy coś jeszcze – enigmatyczna więź z właścicielem apartamentu. Jednak po pewnym czasie obok pożądania pojawia się niepewność i niepokój. Co różni Emmę i Jane? Emma już nie żyje, Jane jeszcze tak.

"Lokatorka" to thriller psychologiczno-architektoniczny, którego fabuła oparta jest na ... mieszkaniu. To właśnie ono stanowi punkt wyjścia do opisywanych wydarzeń. Nieskazitelne, proste w swojej formie, surowe, tajemnicze, tak jak tajemniczy jest jego architekt Edward Monkford. Mieszkanie, które architekt po tragicznych wydarzeniach chce wynająć obłożone jest szeregiem zasad, do których przestrzegania zobowiązuje się wynajmujący. Co więcej, aby zamieszkać w nim trzeba pozytywnie przejść rekrutację, która nie należy do najłatwiejszych.

Narratorkami w powieści są dwie kobiety, którym to się udało. Emma i Jane. Każda inna, co dobrze pisarz uchwycił i przekazał, z tymże jedna to nałogowa kłamczucha, a druga chorobliwie chce zostać matką. Łączy je Edward Monkford (thrillerowe wcielenie Grey'a). Emma była pierwszą lokatorką tego ultranowoczesnego domu i to jej tajemnicza śmierć pociąga Jane, która po zamieszkaniu przy Folgate Street 1 próbuje wyjaśnić tajemnicę jej śmierci. J.P. Delaney przez całą powieść utrzymuje dobre tempo, ciekawie stopniuje napięcie, jednak (NIESTETY) z ciekawie zapowiadającego się thrillera szybko przeistacza się w powieść o ludzkich obsesjach/dewiacjach. W powieści nie ma bohatera, który nie miałby problemów psychicznych i to niestety przesłania całą tajemnicę. Napięcie wraz z bliższym poznaniem bohaterów, przede wszystkim architekta Monkforda, maleje, a pozostaje czytanie ni to erotyku ni to romansu. Ważniejsze staje się wkładanie tu i ówdzie palców niż tajemnica, którą kryją mury mieszkania. Mimo, iż powieść czytało się szybko i łatwo nie zostawi ona pozytywnego obrazu w mojej pamięci.

Podsumowanie: Czuję się oszukana bo z dobrze zapowiadającego się thrillera, z ciekawym niespotykanym wątkiem domu wokół, którego kręci się akcja, zrobił się słaby 'niby erotyk'; główny bohater z intrygującego, tajemniczego przeistoczył się w karykaturę erotomana, a jedyna bohaterka, która wydawała się w miarę normalna, też niestety mnie zawiodła. Punkty jednak lecą za dobre tempo, ciekawość, którą potrafił wzbudzić we mnie autor i dobre pióro, bo powieść czytało się naprawdę szybko.
Ocena: 5/10   

Czytaliście "Lokatorkę"?