"Podarunek"

Okres Bożego Narodzenia powoli odchodzi w zapomnienie. W zapomnienie odchodzi też spora część książek wydanych w tym czasie, które jak co roku, oprócz ładnej okładki niczym innym nie oczarowały. Na szczęście znalazło się też grono chlubnych wyjątków. W dzisiejszym wpisie chciałabym zwrócić uwagę na książkę, która choć wydana dwa lata temu nie przedawni się chyba nigdy. Nie jest pustym opowiadaniem z Bożym Narodzeniem w tle, nie jest kolejną banalną opowieścią wydaną tylko dlatego, że autor/autorka umieścił fabułę w grudniu.

"Czasu nie można dostać. Ale można go dzielić"

Książka "Podarunek", bo właśnie o niej chciałabym zamieścić dziś parę słów, przykuwa przede wszystkim treścią, która pod przykrywką lekkiej, miejscami zabawnej historii, w której autorka umiejętnie połączyła swoją pisarską wyobraźnię z mądrością, jest inteligentnym nienachalnym przekazem prawdziwych wartości.

Lou, biznesmen, mąż i ojciec dwojga małych dzieci, żyje głównie pracą. Zaniedbuje rodzinę i wciąż ma tyle obowiązków, że najchętniej przebywałby w dwóch miejscach jednocześnie. Na kilka tygodni przed Bożym Narodzeniem spotyka tajemniczego żebraka, Gabe'a, którego postanawia zatrudnić w swojej firmie. Wkrótce Lou odkrywa, że Gabe posiada umiejętność... bycia w dwóch miejscach jednocześnie!

Książka przykuła mój wzrok okładką, patrząc na nią spodziewałam się wzruszającej opowieści o dorastaniu do bycia tatą, a dostałam zwariowaną, pokręconą, mądrą(!) opowieść o rzeczach w życiu naprawdę ważnych. Mając już za sobą jedno spotkanie z Cecelią Ahern ("Pora na życie") bez wahania sięgnęłam po "Podarunek" i się nie zawiodłam. To nie jest mdła opowiastka o Bożym Narodzeniu, cudach, odzyskanych nadziejach itp. itd. Cecelia Ahern poszła krok dalej. Napisała historię, która nie przytłacza światełkami, bombeczkami, wyczuwanym już od pierwszej strony happy endem. 

Główny bohater - Lou - to człowiek sukcesu, który na pierwszym miejscu stawia karierę, wspinanie się po jej szczeblach dla splendoru i pieniędzy. Uważa, że robi to dla rodziny, dla której nie ma w ogóle czasu. Żonę kocha, ale nie przeszkadza mu to w biurowych romansach, dzieci kocha, ale nie wywiązuje się z ojcowych obowiązków, rodziców docenia, ale nie na tyle by tracić czas na rozmowę z nimi. Przedstawia sobą człowieka zniewolonego przez korporacyjny żywot, który jednak poddaje się temu zniewoleniu z ... przyjemnością. Wszystko się zmienia gdy pewnego ranka zauważa bezdomnego Gabe'a. Chwila rozmowy, odruch serca i w powieść wkrada się aspekt magiczny/metafizyczny. Zaczynamy się zastanawiać kim jest ów tajemniczy człowiek. Domyślamy się jakie ma zadanie, oczekujemy wręcz zmiany zachowania bohatera, ale autorka bardzo sprytnie nie spełnia od razu naszych oczekiwań. Lawiruje, pozwala nam się złościć na bohatera i jego zachowanie, coraz bardziej wciągać się w tą przedziwną historię ... aż w końcu powieść się kończy, a zaserwowany nam finał nie jest taki jak moglibyśmy się spodziewać po tego typu powieści.

Wzruszenie, śmiech, tajemnica, aż w końcu niespodziewany zwrot akcji składają się na niebanalną, mądrą opowieść o rzeczach naprawdę ważnych.

"Czas jest cenniejszy niż złoto, cenniejszy niż ropa czy jakiekolwiek skarby. To czasu nigdy nie ma dość; to czas wprowadza zamęt w nasze serca, musimy więc wykorzystywać go mądrze. Czasu nie można spakować, przewiązać wstążką i złożyć pod choinką w bożonarodzeniowy poranek."

Podsumowanie: "Podarunek" to świetnie napisana powieść, która pod płaszczykiem humoru, magii, wariactwa uzmysławia nam, co jest w życiu naprawdę ważne. Polecam!
Ocena: 7+/10